Mijn Reis met de "KEERKRING" en verblijf in Nederlands Nieuw Guinea (4)
John M Clemens Dienstplichtig militair KLU lichting 59 -12 40.11.08.063
01 November 1960 Dinsdag.
Ik zal beginnen met vanmorgen. Om 6.30 u stonden we op en om 7.00 u. was er kerk, vanwege Allerheiligen. Daarna eten en toen om 9.30 u. zagen we de gebouwen reeds van Honolulu op het eiland Oahu
Weer enorm hoge heuvels, naar ik meen van vulkanische oorsprong, waarop tot boven aan toe huizen stonden. De huizen, vele van dezelfde vorm en alle kleuren. Dan dat strand, die wuivende palmbomen, Fantastisch !
We gingen aanleggen bij een soort KNSM loods om water en olie te tanken. Dit duurde tot ca. 5.30 u. We werden daarna door sleepboten naar een andere ligplaats, meer in het centrum van de stad, gebracht. We aten s´middags Zuurkool met worst en pannenkoeken!
Om 18.30 u. mochten we gaan passagieren. We liepen de binnenstad in en daar voel mijn mond open van verbazing. De hele avond heb ik geen fiets gezien. Alleen enorme , dure, luxueuze auto´s. Als je dit zo zag, kreeg ik de neiging te denken, dat alleen in Nederland kleine wagens zijn.
We liepen langs grote plaatsen waar men "gebruikte " auto's aanbood. Deze ruimtes deden me denken aan de kermis. Allemaal lichtjes in alle kleuren en muziek. Van die ruimtes heb ik er bij elkaar wel 8 gezien; alle met enorme wagens. 'N Chevrolet 1960 werd rustig aangeboden voor 1.250 dollar, wat toch maar weinig is. Want voor 1 dollar krijgen ze net zo veel als wij voor 1 gulden. Daarom is het voor ons allemaal erg duur in Amerika, daar wij voor 1 dollar 4 guldens moeten neertellen. Wij kwamen , tenslotte, in een wijk terecht: onbeschrijfelijk! Absurd !. Op iedere hoek was een soort snelbuffet-cafetaria, waar je, doordat er geen deuren inzaten, bijna op straat zat. Je kon op een kruk gaan zitten en bestellen: alles! van ijs tot een gebakken biefstukje. Op verschillende plaatsen op de toonbank stonden miniatuur juke-boxen en daarop kon je platen draaien. Dan had je hallen en kelders, ik heb er bij elkaar wel 10 gezien, waar je kon schieten en spelen op trekbalspelen, kegelbanen, hijskraantjes en nog veel meer apparaten; te veel om op te noemen. Het gekke was echter, dat als je daar binnen kwam, dat je meteen een Hawaiiaanse schone aan je arm had hangen. Of je wilde schieten: Nee, ik kan niet schieten of dan met 'r op de foto wilde met als achtergrond de zee en palmbomen. Er hing inderdaad een bord aan de muur, volgeplakt met foto's van die grietjes met allerlei jongens in allerlei "standen ". 4 foto's kostten 2 dollar. Het was zelfs zo stug, dat je voor 10 dollar = fl. 38.= 4 foto's kon krijgen, wachttijd ca. 5 minuten, waarop je met een van die meisjes stond, maar dan was zij geheel naakt. Ook van dit bedrijf stonden foto's opgeplakt. Gewoon pervers was dit. Vervolgens stikte het van de dancings en waarzegsters. Wij zijn zo'n dancing binnengegaan en er speelde 'n band , ik moet toegeven, mooie Hawaiiaanse muziek. Je moest wel aantonen dat je 20 jaar was. Daar heb ik enige tijd gedanst en gepraat met bijzonder mooie meisjes, 'n kruising tussen Chinees-Japans en Amerikaans. Ze waren prachtig gevormd met mooi lang blauw-zwart haar. Ze konden ook swingen, alleen ons tempo was hoog voor hun begrippen. De bevolking bestaat overigens uit Amerikanen, Jappen en Chinezen. Er bevonden zich in die straat ook veelvuldig kapperszaken waar de klant wachtende of onderwijl geholpen wordende naar de televisie kon kijken. Verder waren er nog zaken, waar je je voor 1 dollar geheel kon laten masseren, hetgeen ik veiligheidshalve maar niet heb gedaan. Ook hier was het weer mogelijk je te laten masseren , uiteraard voor meer geld, door een mooie vrouw, blank of negerin, in eva kostuum. Deze mensen vinden dat kennelijk heel normaal. Op een gegeven ogenblik werd onze aandacht getrokken door 'n met lianen en bloemen bijna dichtgegroeide poort met daarboven de lichtreclame: Folies. Wij naar binnen. Weer vielen we in verbazing, want er speelde een band Hawaii-muziek en op deze muziek waren ca. 12 geheel naakte meisjes, weer dat Japans-Chinese, aan het dansen. Toch deed dat niet ongepast aan, maar mooi, want deze meisjes dansten niet geraffineerd, maar natuurlijk. Ze waren prachtig gevormd met kleine, stevige borsten, lang blauwzwart haar, grote donkerbruine ogen en volle bloedrode lippen in een door de zon gebruind gelaat. Het was echter zo zoetjes aan tijd geworden om naar het schip terug te gaan. Het heeft mij moeite gekost dit allemaal te schrijven, want de steeds nieuwe en verbazingwekkende dingen die je steeds zag, speelden mij op het laatst enige parten, zodat ik niet precies meer wist wanneer en waar ik wat had gezien. Niettegenstaande dat, staat voor mij wel vast, dat de mens door de zon bijzonder vrijmoedig wordt. Dit kun je al zien in Zandvoort. Als het goed warm wordt dan lopen de mensen daar ook in zwemkleding door het dorp.
Nu heb ik echter slaap gekregen van het schrijven en wacht op morgen.
Ook voor reacties op deze herinneringen kun je terecht op het prikbord/forum.