RUIM TWEE JAAR LATER, 1971
Op 29 mei 1971 schreef Herman Peters in het Engels, blijkbaar om meer bekendheid
te geven aan wat er in Irian gaande was, hoe het ging met de Theologische School.
"Grondslag van de nieuwe Akedemi Teologi Katolik is de leer van het concilie over de kerk
als het volk van God en als koninklijk priesterschap. Levensbron is de H. Schrift. Alle
gelovigen delen hierin en zijn gezonden om het goede nieuws te verspreiden. Sommigen van
hen zijn leraren, anderen bedienaren van het Evangelie, weer anderen zijn geroepen om
leiders of profeten te zijn. Zo is iedere gelovige door deelname aan de éne Geest geroepen
om bij te dragen tot de vervulling van Gods heilsplan.
Binnen deze gemeenschap moet er een
kader zijn. Onze school wil hiertoe de basis geven, zodat mede door de dienst van mannen en
vrouwen die hier gevormd worden, het volk het zout wordt van de wereld van Irian Barat.
Die kerk is een jonge kerk, die nog niet op eigen benen kan staan. Het volk leeft in kleine
groepjes verspreid in een immense ruimte en op grote afstanden van elkaar. Dikwijls moeten
de pastores reizen per kano of urenlang lopen van dorp tot dorp. Om de lokale kerk tot
rijpheid te brengen is een plaatselijk kader van priesters zowel als van leken absolute
noodzaak. Dit was voor de bisschoppen de beslissende reden om de ATK in het leven te roepen.
De vorming van priesters gaat door, maar overeenkomstig de aanpassing en vernieuwing van de
kerk in de plaatselijke situatie. Deze vorming is gemotiveerd niet enkel door de behoefte
aan meer menskracht, maar evenzeer door het groeiend bewustzijn van de leken wat betreft hun
plaats en verantwoordelijkheid in de gemeenschap van Christus die leeft en werkt in de
wereld.
Daarom staat de ATK niet enkel open voor priester-kandidaten, maar ook voor leken,
mannen en vrouwen, die worden gevormd om te werken als godsdienstleraar of -lerares, als
katechisten, als assistent-pastores, als diakens, kortom om de gemeenschap te dienen door
hun pastorale toewijding aan de groei van de kerk in Irian Barat. Het is een voordeel dat
wij niet geremd worden door gevestigde tradities die moeilijk te veranderen zijn.
Het onderwijs van de ATK is pastoraal-theologisch van aard. Een diepgaande studie van de
H. Schrift is een absolute noodzaak voor heel de theologische vorming. Studie van de bijbel
en theologische reflectie vormen samen de kern van het programma. Katechese en
kerkgeschiedenis krijgen bijzondere aandacht. Wij trachten een grondslag te bieden voor het
verstaan van de eigen tijd, de plaatselijke cultuur en maatschappij, door cursussen in
mens-filosofie, culturele antropologie en sociologie. Omdat Irian Barat tot Indonesië behoort,
wordt aandacht besteed aan de staatsideologie, de zogeheten Pantjasila. Om voor de studenten
de weg te openen in de wereld en in de wetenschappelijke literatuur, is Engels een deel van
het programma. Het Latijn is verdwenen.
Alle studenten ontvangen dezelfde basisvorming. Zij
worden op hun pastorale taken gericht door werktrainingen en door een vol jaar praktisch werk.
Dit alles wordt afgesloten door een evaluatie van hun theoretische en praktische kennis.
Na deze basisvorming die vier jaren duurt, volgt een speciale vorming voor kandidaten voor het
priesterschap en diakonaat. Dit houdt in een verdieping van de kennis van de H. Schrift en van
theologie en een verbreding van de kennis van culturele en sociale problemen, bovendien een
geestelijke vorming, zodat zij dieper geïnspireerd worden door het Evangelie. De priester wordt
gezien als een persoon die, meer dan de andere gelovigen, het geloof en de hoop kan voeden en
die bijzonder gedreven wordt door liefde voor de eenvoudigen en de armen, naar het voorbeeld van
Christus.
Drie maal per week wordt de eucharistie gevierd door de ATK-gemeenschap. Donderdagavond
is er een dienst van het Woord, die verzorgd wordt door de studenten. Op andere dagen is er een
gebedsdienst, eveneens verzorgd door een van de studenten.
Bij gelegenheid vraagt een pastoor een
van de studenten een gebedsdienst te leiden bij parochianen aan huis, bij voorbeeld bij een
verjaardag of bij het gedenken van overledenen.
De eerste drie jaren vormen een geheel. In de
vakantie, december en januari, worden de studenten naar het binnenland gezonden voor pastorale
vorming onder leiding van daartoe uitgekozen pastores. Beiden, pastor en student, brengen
hierover verslag uit. Na drie jaar basisvorming gaan de studenten acht maanden naar het binnenland.
Daarna keren zij voor drie maanden terug voor evaluatie en aanvullende cursussen. Dan ontvangen zij,
bij goed resultaat, een diploma ATK. Degenen die priester of diaken willen worden, zetten hun
studie nog een aantal jaren voort. Het programma hiervoor is nog niet gereed.
De ATK startte in
januari 1969 met tien studenten, waarvan één vrouw. In 1970 kwamen er elf bij en ook in 1971 kwamen
er elf nieuwe studenten. Nu zijn er dertig studenten, 27 mannen en drie vrouwen. Van het aartsbisdom Merauke zijn er negen, van het bisdom Manokwari negen, van het bisdom Djajapura elf, van het bisdom
Agats één. Van deze dertig studenten zien acht zich als kandidaten voor het priesterschap. Om
praktische redenen, wegens gebrek aan accommodatie, worden alleen ongehuwden aangenomen. Wij zijn
ervan overtuigd, dat deze kadervorming van groot belang zal zijn voor de ontwikkeling van de kerk en
van heel de maatschappij van Irian Barat."
Reacties op dit artikel via het forum
|