Morning Star - officële vlag van West Papua

 

Welkom
Verantwoording
Fotogalerij
Handige Links
Reageer
Gastenboek
De Judas-kus
NieuwGuinea in media
Prikbord
Bezoekersbijdragen



 



  naar vorige pagina naar volgende pagina

Dagboek van Dpl.soldaat André van Leusden (3)

Zondag 23 oktober 1949. 368 zeemijlen. Plensbuien geregeld door, nu en dan is het weer  droog, om 9 uur in de haven van Sabang, om half 1 zijn we gaan passagieren, om 4 uur moesten we weer aan boord wezen om half 5 begon de reis weer, toen we buiten de haven waren was er een grote deining een beetje zeeziek van de pisangs die ik allemaal op had, ze kosten 50 cent de tros we hadden allemaal 2,50 cent zakgeld gekregen, het was een leuk eilandje, maar het was erg gehavend door de oorlog. Er ging een alarm af dat we onmiddellijk naar binnen moesten maar daar gaf ik niet direct gevolg aan, maar direct buiten de pieren begrepen we waarom, we kregen grote golfen over het dek en toen wilden we allemaal gelijk naar binnen wat natuurlijk niet lukte eer ik naar binnen kon gingen de automatische deuren dicht, en moest ik naar het midden waar dit ook zo gebeurde, inmiddels spoelde de golven over dek ik was doorwater nat, eer ik bij de achter ingang naar binnen kon, ik wist nu gelijk waarvoor die leuningen langs alles was, waar aan ik mijn kon vast houden.

Maandag 24 oktober 1949. 244 zeemijl. Kalm weer, aan bakboord eilandjes gezien.

Dinsdag 25 oktober 1949. 319 zeemijl. Zacht weer haast geen wind om 9 uur zijn we tussen de eilandjes door gaan varen dus hadden we aan stuurboord ook land, alles gepakt om van boord te gaan, om 3 uur land in zicht hier en daar hele kleine eilandjes vol begroeid een mooi gezicht, het schip leek wel even stuurloos, het was de bedoeling dat we om 3 uur voor de kust van Emmahaven zouden zijn maar het was 5 uur, alleen de ondersteuning comp ging van boord, om kwart over 7 verlieten we het schip met sloepen, onder het varen door naar de kust kregen we een vreselijke plensbui met weerlichten, om kwart voor acht stonden we op vaste wal, in het donker, doornat met geen stukje droog aan je lijf, we kregen allemaal van de cadie wagen die ons stonden op te wachten een flesje bier, daarna gingen we in een grote betonnen loods, waar voor ons tampatjes klaar stonden te wachten, we konden ons niet omkleden want onze plunje zakken waren er nog niet, en toen we die kregen waren die ook doorwater nat en met olie besmeurd ze hadden onder in de sloep gelegen, ook waren er enkele die helemaal niets meer hadden.

Woensdag 26 oktober 1949. Voor het eerst in het beloofde land, ons tweede vaderland, mooi weer buiten, de andere comp werden van de boot gelost, die werden met een brede glimlach ontvangen door radio en kantine wagens en die kregen er ook nog 25 sigaretten  bij, we hebben de dag met verkenning van de omgeving doorgebracht.17.000 km van huis.

Donderdag 27 oktober 1949. Met de trein naar Padang daar hebben we een toespraak gehad van de Kolonel van Erp, daarna naar het A.J.M.V gebouw waar we een kop koffie en een koek kregen ’s avonds mochten we naar Padang en hebben daar gewinkeld.

Vrijdag 28 oktober 1949. ’s morgens eerst een veldloop van 1 km en na het appel een mars van 10 km waaronder we weer een flinke stortbui hadden te verwerken het was nu natte moezon, ’s avonds voor het appel kregen we nog even exercitie en ’s avonds naar Padang waar ik 2 pakjes sigaretten heb verkocht voor 6 roepia per pakje.

Zaterdag 29 oktober 1949. ’s morgens eerst naar het ziekenrapport voor puistjes op mijn rug. Ze hadden er wat zalf opgesmeerd, Lullenparade voor de dokter en daarna een inenting tegen pokken, gestoken door insecten, ’s avond zijn we naar een Chinees geweest en hebben een leuke avond gehad.

Zondag 30 oktober 1949.  Het goot de hele dag, maar we zijn toch maar naar Padang geweest, maar hadden er al gauw genoeg van.

Maandag 31 oktober 1949,  weer op ziekenrapport geweest en zo een mars van 15 km mis gelopen ’s avonds zijn we nog weer naar Padang geweest en heb daar een horloge bandje gekocht voor 22,50 en een dolk voor 7,50 en een paar sandalen met spekzolen voor 2 pakjes sigaretten.

Dinsdag 1 november 1949. Allerheiligen. ’s morgens eerst naar de kerk en zo liep ik weer een mars mis we hadden tot 10 uur zondag, dat was een order van de Bat commandant, dienst voor de kerk zegt hij, maar we doen en er zoveel meer over denken.

Woensdag 2 november 1949. Allerzielen. Eerst naar de kerk naar de mis geweest en ’s middags naar het graf van de soldaat Zuurhout een schoolgenoot van Vreeswijk hij ligt op de erebegraafplaats in Padang. Hij was gesneuveld op 19-2-1949 in Palupu.

Donderdag 3 november 1949. Regen en nog eens regen. Dat is de tropen regen. Natte  moezon.

Vrijdag 4 november 1949. Voor de eerste keer de rimboe in geweest, dat was heel interessant het was rots en een glibberige massa, het leek wel klei het was bar glad om er tegen op te lopen, maar het was wel mooi, nu en dan vielen we wel eens, we mochten niets zeggen het moest doodstil zijn.

Zaterdag 5 november 1949. Een deken er bij gekregen en een wollen trui en een Hollandse winterjas, omreden dat we naar Fort de Kock gaan en dat licht een stuk hoger 500 m1 en dan is het kouder ’s avonds en ’s nachts, ’s avonds zijn we nog naar Padang geweest en zijn met een MP wagen de stad in gegaan die voor de 4 de maal is afgekeurd met horten en stoten klom hij naar boven.

Zondag 6 november 1949. We zijn ’s morgens om half 10 uur naar de kerk geweest in Padang maar uit de kerk konden we geen vervoer krijgen en hebben we tot half twee zitten wachten in het A.M.V.J gebouw, daarna zijn we maar gaan lopen totdat we een lift hadden, bij een politie post kwam er een KNIL auto en die heb ons naar Emma haven gebracht, avonds zijn we naar een Marine patroelje schip Banda geweest dat in de haven lag, daar was nog een klas genoot Jan Bunnik op.

Maandag.7 november 1949. Een lichte Bern mitrailleur MK2 met een riem en een kist met 12 magazijnen, en een kist met 1000 patronen, ’s avonds kreeg ik er nog 40 patronen voor de bren bij, de jongens met geweren kregen er 5, ’s avonds weer op wacht gecommandeerd.

Dinsdag 8 november 1949. De dag der verhuizing naar Basso een buiten post bij Fort de Kock 10 km ten NO of O, we zijn om 8 uur uit Emmahaven vertrokken, om half 4 waren we in Fort de Kock of Boekoe Tingi, we deden onderweg nog van locomotief wisselen en kwam er een met een tandrad voor, we trokken door de Anna kloof wat allemaal mooi was met watervallen een heel wisselend landschap, na Fort de Kock stapte we over om  in een kleinere trein beschermd met zandzakken, waarna we verder gingen naar Basso daar waren we om kwart over 5, daarna lossen en waren  de andere gelijk vertrokken met de carriers, die er goed uit zagen, ’s nachts moest ik al weer op wacht met korp Merbus tot 2 uur, de warme kleding kwam goed van pas het was bitter koud.

 

Woensdag. 9 november 1949. Naar de stad geweest van het ene gebouw naar het andere en gingen nog onverrichte zaken terug, er moesten met elke auto 4 man mee, 1 bren en de andere ook bewapend.

Donderdag 10 november 1949.  Het licht aggregaat ’s morgens stuk gegaan de water pomp vast gelopen waardoor de zaak warm liep, ’s morgens voor het eerst patrouille gelopen en een oude vent gepakt 2 zijn er ontsnapt die in een kloof (ravijn) in gingen en zo niet meer waren te vinden.

Vrijdag 11 november 1949.  ’s morgens eerst naar de stad geweest om te tekenen voor reparatie en schoonmaak materiaal voor de bren, ’s middags een rimboe kist gehad van de NIWIN, de jongens zijn ’s middags op patrouille geweest en brachten 2 gevangenen mee, waarvan er een later van tussen ging en waarop de eerste schoten zijn gelost door de wacht, maar door dat hij een sten had die 2 maal weigerde had hij een te grote voorsprong en zodat hij de boesboes in kon vluchten en niet meer was te vinden.

Zaterdag 12 november 1949. Mooi weer in sport tenue rondgelopen, 2 jongen zijn al verbrand door de zon, verschillende foto’s gemaakt van het post. Onze comp commandant vd Veer op bezoek geweest, wat later bleek dat deze buitenpost na 3 dagen aangevallen werd, en dat wou hij niet missen, hij liep rond met een rode baret dit is van het commando, en daar hadden ze blijkbaar ontzag voor, toen hij weer op huis aan wilde, stuurde hij een baboe om gladiolen te plukken en dat durfde ze niet en toen moest ik mee, toen ze daar mee bezig was werd ze heel erg onrustig, en toen bleek dat we omringd waren door 5 man met sarongs om en die kwamen steeds dichter bij en wilden niet wijken, waarop ik maar mijn eerste schot heb gelost in hun richting en daar hadden ze niet van terug en waren gelijk verdwenen, er zat ook maar een patroon in het geweer, wat vol geladen had moeten staan, en dat had ik zo maar mee genomen, zonder te controleren.

 

                               De eerste gevangenen.                                 Onze buitenpost Basso                                 uitzicht van bovenuit mitrailleur nest

Zondag 13 november 1949 naar de kerk geweest met het geweer tussen de knieën, ’s middags ben ik alleen naar Boekoe Tingie geweest en heb daar met een jongen in de stad wat rond gehangen, maar er was niet veel aan.

Maandag 14 november 1949. Vroeg uit bed wand we moesten op patrouille, we zijn om 8 uur weg gegaan en om half 12 waren we weer terug met niets gevangen, alleen had ik erge pijn in mijn rug, doordat ik haast was gevallen van een sawa dijkje met mijn bren. en drie volle magazijnen, ’s avonds zijn de baboes huilend weg gebracht een naar Fort de Kock en 2 naar huis in Padang en ze brachten er 2 mee terug, ze waren gecontroleerd op ziekte.

Dinsdag 15 november 1949. ’s morgens kwam er een KNIL patrouille en 2 Hollanders en de rest Ambonezen met 2 brens die gingen op zoek naar een kameraad van hun die daar ergens gevangen zat, maar ze konden hem niet vinden de hele kampong ging er van tussen, dat is de zuivere schuld die ze laten zien, maar je mag toch niet schieten, en dan kan je je wel dood blijven lopen, onze jongens zijn ook op patroelje geweest en kwamen tot aan de heupen toe nat terug, die waren door een kali heen gegaan waar een flink diep gat in zat. Toen ik op wacht stond kwam de dokter het kamp inspecteren, ’s avonds nog een alarm oefening, maar ik ben er maar niet voor het bed uitgekropen.

  naar vorige pagina naar volgende pagina

Reacties op dit artikel via het prikbord