Stamboom
'Zeker, het aantal moorden en kidnappingen is afgenomen, maar het aantal zelfmoorden (van jonge vrouwen die door hun verwantengroep gedwongen huwelijken moeten aangaan) niet en wie zegt mij dat er nu niet veel meer dan vroeger 'gemoord' wordt door middel van zwarte magie? En dan heb ik het nog niet eens over het probleem hoe je over zoiets als zwarte magie ooit kwantitatieve gegevens kunt verzamelen. Verder vergaar ik materiaal over bijvoorbeeld huwelijk en verwantschap, vóór-christelijke geloofsvoorstellingen en hun invloed op het christendom, en over speciale doeken die als bruidsprijs dienst doen. Dit soort gegevens gebruik ik voor mijn lessen en cursussen. Ik doe niet aan toegepaste antropologie, maar aan 'toepasbare' antropologie.
Dankzij het opstellen van genealogieën heb ik bij de Kebar furore gemaakt. Die vinden het prachtig wanneer hun namen en die van hun voorouders op papier komen te staan. Soms vragen en krijgen jongeren een kopie van hun stamboom. Ik onthoud al die namen en dat schept een band. Wel moetje alle informatie die je aan het eind van de middag of 's avonds hebt gekregen, de volgende ochtend opnieuw checken, want er wordt stevig palm-wijn gedronken in Kebar'.

Eenzijdig
In Kebar ben ik vaak op stap en praat mijn vrouw, Frouke Welling - die in Zweeds Lapland en de jaren hier heel wat veldervaring heeft opgedaan -met de vrouwen in het dorp. Ze komt dan dingen te weten die geen Kebar-vrouw ooit aan mij zou vertellen. Bijvoorbeeld dat een vrouw die behoort tot een clan die een taboe kent op het eten van slangevlees, vier dagen lang geen gemeenschap mag hebben met haar man wanneer die, als lid van een andere clan die dit taboe niet kent, een slang heeft verorberd.
De kerk is hier nog te eenzijdig gericht op de opbouw van gemeenten. Er zou meer aan cultuur- en taalstudie gedaan moeten worden. Traditionele geloofsvoorstellingen moeten niet verzwegen of weggewerkt worden, nee, ze moeten juist verwerkt worden. Evangeliseren is ten slotte niet een kwestie van lege flessen vullen, zoals een zendeling eens tegen mij heeft opgemerkt. Zeker als er sprake is van overeenkomsten tussen mythen en bijbelverhalen - en in Kebar-mythen speelt bijvoorbeeld de slang een rol, wordt de mensheid met een zondvloed gestraft wanneer er een taboe is doorbroken, wordt verhaald over een wonderlijke geboorte en van een 'hemelvaart' - heb je er als predikant maar rekening mee te houden datje preek tegen een zeer bepaalde achtergrond wordt geïnterpreteerd'.
Heeft u op Irian wel eens iets meegemaakt waardoor u het gevoel kreeg dat u toch heel ver van de inlandse bevolking afstond?
'Ja, die keer in Kebar, op de grote dag toen de vliegtuigstrip werd uitgezet en ik bevangen werd door een volkomen gevoelloosheid aangaande de feestelijke gebeurtenis. Dat kwam zo. Vanuit de verte stond een kasuaris nieuwsgierig toe te kijken naar wat er allemaal gebeurde. Voor het beest het wist was het met omtrekkende bewegingen omsingeld. Hij snelde de eerste belagers waardig voorbij, ontweek de stokken en het leek erop - wat ik vurig hoopte - dat hij kon uitbreken. Maar intussen was ook het schooltje leeggestroomd, en steeds meer slagen en stoten troffen doel. Drie keer werd hij neergeslagen en tot drie keer wist hij zich weer op te richten en er vandoor te gaan. Maar de cirkel werd steeds kleiner, hij bleef ronddraven, tot hij uitgeput struikelde, bleef liggen en met roerloze, hoog geheven kop