Manokwari staat bekend om z'n zagerijen en het
is dan ook daarom, dat wij ons licht eens gingen opsteken bij één
der particulieren, die een zagerij heeft opgebouwd, grotendeels uit
dumpmateriaal.
Het heeft allemaal veel bloed, zweet en tranen gekost, maar alle
begin is moeilijk en zeker in een land van opbouw. Maar ze hebben
door een grote dosis doorzettingsvermogen uiteindelijk bereikt, wat
ze zich ten doel hadden gesteld: een eigen bedrijf.
We spraken met de hr. Jo van der Hout, geen onbekende figuur in het
dagelijks leven van Manokwari, want deze man vervult naast zijn
houtmanschap ook nog vele sociale functies.
JA, dat begin...... begonnen
als aannemer: enkele huizen neergezet, een gevangenis gebouwd en
menige brug in Manokwari is zijn werk. Hout was in de jaren, vlak na
de Souvereiniteitsoverdracht peperduur. Een kubieke meter hout
kostte 500 a 600 gulden, zodat het voor de hand liggend was, dat ze
zelf hout gingen bewerken. Van Batavia was een kleine bestekzaag
meegenomen en een vlakbank, zodat een begin er reeds was.
In de loop der jaren heeft de „Zagerij Borasi" vele ups en downs
gekend, maar ze hebben doorgebeten in de vele zure appels, die
elkaar in snel tempo opvolgden. Er zijn tijden geweest, aldus de
heer van der Hout, dat er geen geld was voor het doen van
uitbetalingen, het is dan ook waarschijnlijk aan zijn
persoonlijkheid en de prettige werksfeer te danken geweest, dat
niemand, op een enkele uitzondering na, ontslag nam.
Geploeterd hebben ze om van de zagerij iets te maken: zelf kappen en
laten kappen door derden, hout uit het bos slepen met eigen
middelen, zagen, verwerken volgens de bestelling, verpakken en het
vervoeren naar de steiger |