Morning Star - officële vlag van West Papua

 

Welkom
Verantwoording
Fotogalerij
Handige Links
Reageer
Gastenboek
De Judas-kus
West Papua in de pers
Prikbord
Bezoekersbijdragen



 


  naar vorige pagina naar volgende pagina
achter de tralies

Voor de tralies

Door Wouter Knuijsting,
gevangenisdirecteur Hollandia
1957-1962

Hoe kwam Wouter Knuijsting in Nieuw Guinea terecht ?
Een biografie.

Wouter Knuijsting werd geboren 27 januari 1917 in de Nova Zemblastraat in de Spaamdammerbuurt, een volksbuurt in Amsterdam-West. Later verhuisd naar de Aert van Nesstraat in dezelfde buurt. De huizen staan er nu nog, maar zijn inmiddels wel gerenoveerd.

Hoewel de eerste wereldoorlog gaande was en Nederland gelukkig niet in oorlog was en er toch wel schaarste aan levensmiddelen heerste, hadden wij daar niet van te lijden omdat er een kruidenierswinkeltje in de familie was.
De etages van de woningen waren verdeeld in twee woningen. Je woonde dus 3 hoog voor of 3 hoog achter. Wouter Knuijsting met voetbal Op de lagere school geweest in de Abel Tasmanstraat en uiteraard idolaat van de juffrouw. Mijn vader werkte op de Oudezijds Achterburgwal, dat toen nog geen sex-centrum was, bij een bedrijf dat specerijen, zoals peper, kaneel, nootmuskaat maalde. Het bedrijf heette Oldeboom & Lely, en was gevestigd in een grachtenpakhuis zonder voorzieningen om de gezondheid van de werknemers te beschermen, zoals afzuiginstallaties en dergelijke. Wij leefden een normaal arbeiders gezinsleven.
Ik was gewoon een straatjongen die met zijn vriendjes alle mogelijke kattenkwaad uithaalde bijv. met luilakavond deuren aan elkaar vastbinden of dode beesten aan de deur hangen.

In 1928 werden de Olympische Spelen in Amsterdam gehouden en Nederland werd kampioen hockeyen. Wij hockeyden op straat met tennisballen en omgekeerde wandelstokken. Ook in dat jaar verhuisden we naar de 2e Jan Steenstraat omdat er bijverdiend moest worden. In het grote huis was het mogelijk kamers te verhuren. Ook dat heeft niet lang geduurd.

Een zuster van mijn vader was al enige jaren in Indië en zij moedigde hem aan om naar Indië te komen omdat daar altijd nog wel wat te verdienen was.

Op naar Nederlands Indië
En zo gebeurde het dat wij in februari 1929 tijdens een zeer strenge winter met de Jan Pietersz. Coen van de Mij Nederland vanuit Amsterdam vertrokken.

Het ijs in het IJ was zo dik dat het grote schip met moeite los kon komen. Tot in Genua waren sommige apparaten aan dek nog bedekt met ijs.

We voeren via Algiers, Genua, Port-Said, Colombo, en Sabang (Noord Sumatra) naar Batavia, een reis van ongeveer 5 weken.

In Batavia ging mijn vader meelopen in het hotel 'Cramer' van zijn zuster aan het Molenvliet, om het hotelvak onder de knie te krijgen. Binnen een jaar opende hij zelf een hotel n.l. 'Hotel 't Gooi' aan het Koningsplein t.o. het Station Koningsplein.


hotel 't gooi

Ik ging op de broederschool aan datzelfde plein omdat dat een van de beste scholen was. Het was de eerste tijd nogal moeilijk omdat ik als blonde kidjoe (kaaskop) nog wel wat problemen had met de Indische jongens, die probeerden hoever ze met die kidjoe konden gaan. Dat was vrij ver totdat er een flinke vechtpartij ontstond waarbij de paters welwillend toekeken en het daarna afgelopen was met de pesterijen en de vrede werd gesloten.

Na zeven jaar lagere school en een toelatingsexamen ging ik naar de HBS, de Koning Willem III (KW III) op Salemba.

Na het 1e jaar had mijn vader vergeten mij op te geven voor de 2e klas, hij dacht dat het zonder nieuwe opgave ook wel ging en kwam ik dus niet op de lijst voor. Ging over naar de CAS de Cargentier Alting Stichting, dat vlak naast ons hotel was, dus nog een stuk dichterbij.

Mijn HBS-tijd verliep zonder veel problemen, met dagelijks zwemmen in zwembad Tjikini, wekelijks tennissen met groepjes vrienden en vriendinnen, schoolfuifjes. De vakanties werden doorgebracht in Selabintanah boven Soekaboemi waar mijn tante nog een hotel had, 'Boerderij Cramer'. Tijdens die vakanties veel paardrijden en tochten door de theetuinen van Goalpara en Perbarvate. Ik ben ook tweemaal op de top van de vulkaan de Gedeh, van bijna 3000 m. hoog, geweest via bergpaden en berghutten. Op de top was het vriestemperatuur en het uitzicht op de Javazee in het noorden en Indische Oceaan in het zuiden waren gebeurtenissen om nooit te vergeten.

wouter knuijsting te paardIn 1936 eindexamen HBS geslaagd met een stel goede ook een paar bar slechte cijfers. Voor mij nog steeds een raadsel waarom er onder mijn cijferlijst 'geslaagd' staat.

 

 

 

Terug naar Nederland

In 1937 verkocht mijn vader zijn hotel en gingen wij terug naar Holland. Omdat hij de reis zelf moest betalen gingen wij met een Japans passagiersschip de ‘Katori Maru’ tot Marseille en verder met de trein via o.a. Parijs naar Holland.

In Parijs overnacht en een show in ‘Casino de Paris’ bezocht. Mijn moeder probeerde mij ervan te overtuigen dat ik de blote danseressen artistiek moest bekijken, hetgeen ik als 19-jarige jongen natuurlijk goed ter harte nam.

In Holland huurde mijn vader een halve villa in Badhoevedorp en ging ik in Amsterdam naar 'Instituut Overtoom' om een cursus steno en typen te volgen. Dagelijks op de fiets van Badhoevedorp naar Amsterdam. Naast de lessen zat ik heel vaak met een leuk meisje in de bioscoop. Maar ik behaalde wel de diploma's steno en typen.

Terug naar Indië

Een jaar later gingen we terug naar Indië met de ‘Poelau Bras’, een vrachtschip van de Mij Nederland. Een dag voordat we in Port Said aankwamen verloor het schip zijn hele roer en werden we na een dag dobberen opgepikt en naar Port Said gesleept door een Noorse sleepboot. We bleven vijf dagen in Port Said wachten op de ‘Johan van Oldebarneveldt’ waarmee we de reis naar Indië vervolgden.

n Batavia opende mijn vader een ander hotel op Krekot aan het eind van Pasar Baroe en noemde het hotel ‘Oriënt’. Ik vond een baan bij de importeur van de Plymouth en Dodge auto's de N.V. Velodrôme voor een salaris van 100 gulden per maand. Er was een groot verschil in salaris tussen uitgezonden krachten die 250 gulden ontvingen en recht op verlof hadden en plaatselijk aangetrokken krachten zoals ik, die 100 gulden ontving zonder rechten.

Ik hield het een jaar vol bij baas Govaars, die zijn eigen automerk Plymouth, ‘Pleemuis’ noemde en kwam toen via een connectie, die in ons hotel woonde op de cursus voor douaneambtenaar terecht. De vergoeding was 70 gulden per maand.

Wij zaten met 2 volbloed Hollandse jongens in een klas waarvan de cursusleider een Blandahater was en een vreselijke opschepper over zijn lichamelijke krachten. Deze man was goed bij de tijd, maar wij lagen hem niet en hij lag ons niet, zodat aan het eind van de cursus het examen finaal mislukte en ik er helemaal de brui aan gaf.

De connectie die voor de cursus had gezorgd wist het zover te krijgen dat er snel een herexamen kwam en ik slaagde en was zodoende douaneambtenaar met een beginsalaris van 150 gulden per maand. Geplaatst in Tandjong Priok, dus iedere dag met de trein van Batavia naar Priok. Werken in grote loodsen tussen alle mogelijke goederen met o.a. 1x per week in de loods waar alleen gedroogde en gezouten vis werd ingevoerd, waar je op klompen de hele dag tussen de balen vis werkte, in een laag visdrab op de vloer. Als je 's middags in de trein naar huis ging, zaten de andere passagiers bedenkelijk de geur van bedorven vis thuis te brengen. Er waren ook dagen dat je passagiersbehandeling had, als er Hollandse of buitenlandse schepen aankwamen. Dan stond je de hele dag in 'jas toetoep', dat is een tot de kin gesloten witte jas, achter de banken zwetend alles te controleren wat de passagiers meebrachten. Vooral Chinezen werden grondig gecontroleerd want, die smokkelden altijd van alles mee.

Er was ook een douanepost in de haven van oud Batavia aan de Pasar Ikan. Daar zat je soms een hele nacht in je eentje en was je voornamelijk bezig om de muskieten van lijf te houden want die gonsden met zwermen om je heen. Daar heb ik dan ook waarschijnlijk een flinke malaria tertiana opgelopen. Wel hevig maar vrij snel genezen.



Reacties op dit artikel via het forum

naar vorige pagina naar volgende pagina pagina 2 - Oorlogstijd