Morning Star - officële vlag van West Papua

 

Welkom
Verantwoording
Fotogalerij
Handige Links
Reageer
Gastenboek
De Judas-kus
NieuwGuinea in media
Prikbord
Bezoekersbijdragen



 



naar vorige pagina

Gedek huisje - Anekdotes van de Familie Hesselink

Anekdotes van de Familie Hesselink, sinds 1950 gerepatrieerd uit Indonesië bestemming Nederlands Nieuw Guinea.

Door de slechte levensomstandigheden in Indonesië besloten Pa en Ma Hesselink te vertrekken naar Nieuw Guinea om daar een nieuw bestaan op te bouwen.
Pa is een gepensioneerd Adjudant van de K.N.I.L. Het gezin was met vele repatrianten met de M.S. KARATON van de K.P.M. in Manokwari aangekomen.
In Manokwari aangekomen werden zij naar de T.N.E. barakken gebracht, Deze barakken werden in opdracht van het Gouvernement gebouwd voor tijdelijke opvang van Repatrianten. Het gezin Hesselink verbleef 1,5 jaar in die baraken tegen betaling.
Er werden ook barakken gebouwd voor een groep jonge jongens van 18 tot 20 jaar, die vrijwillig uit Indonesië waren gekomen als contractanten. Deze jongens werden tewerkgesteld voor de wederopbouw van het land, dus te werkgesteld bij de landbouw en bij de wegen- en woningbouw.
Familie Hesselink kreeg na 1,5 jaar een stukje grond van de dienst T.N.E. toegewezen, waar zij een eigen huis konden gaan bouwen. Het perceel van een halve hectare lag naast een Chinees kerkhof, het was daar wel erg stil. Familie Hesselink met twee zonen van 12 en 14 jaar gingen toen aan de slag.
De bouwplaats moest eerst van bomen ontdaan en vlakgemaakt worden. Cement en bouwmateriaal waren in die tijd niet te koop, ATAP dakbedekking kon je bij de plaatselijke bevolking kopen. Dit is gedroogde palmbladeren die over een stok werd gevlochten.
Familie Hesselink had besloten om een tijdelijk huisje te bouwen van 30 m2. Er werd hout gekapt in het bos, klei werd gebruikt voor de vloeren en de deuren werden van planken gemaakt. Er kwamen geen ramen in de kamers omdat de wanden van gevlochten bamboe al veel ventilatiegaten hebben. Die kon je ook bij de plaatselijke bevolking kopen dit wordt GEDEK genoemd. De huizen van de plaatselijke bevolking waren grotendeels van bamboe gebouwd met ATAP als dakbedekking en op paaltjes.
Pa vroeg aan de jongens of ze naar de militaire kazerne wilden gaan om bij de vuilnishoop lege conservenblikken te verzamelen groot en klein. Die wilde hij gebruiken voor dakbedekking om kosten te besparen. Ma Hesselink kreeg ook een taak toebedeeld, zij moest de blikken knippen en platslaan. Later werden de platgeslagen blikken aan elkaar gekoppeld. Per dag werden gemiddeld 100 blikken platgeslagen. Er moesten heel wat blikken platgeslagen worden, voordat ze voldoende hadden.
Toen eindelijk het huisje klaar was, gingen ze met weinig huisraad over verhuizen, Pa maakte zelf de meubels.
Ma hield van beesten zij liet een kippenren maken voor kippen en eenden. Ze had ook 2 geiten en een bok, die alleen door haar verzorgd wilde worden. Later verbouwden ze ook groenten voor de verkoop en voor eigen gebruik.
Na 3 jaar had Pa plannen om een nieuw huis te bouwen van steen en gezaagd hout en gepleisterde wanden. Hanny, de oudste zoon, maakte de bouwtekeningen. In die tijd kon je al bouwmaterialen kopen bij het C.B.L. materialen en goederen die geïmporteerd werden door het Gouvernement. Bedrijven die handelden in bouwmaterialen, omdat veel mensen zelf hun eigen huis bouwden. Bij de houtzagerij kon je rechtstreeks bouwhout kopen. Het bouwen van het nieuwe huis heeft 2 jaar geduurd, omdat alles zoveel mogelijk zelf werd uitgevoerd men kon de materialen niet gelijk kopen.
Na enige jaren in dat nieuwe huis gewoond te hebben werden de verhoudingen tussen Indonesië en Nederland verslechterd i.v.m. de soevereiniteitsoverdracht aan Indonesië van Nieuw Guinea. Familie Hesselink werd gedwongen om Nieuw Guinea te verlaten met achterlaten van huis en dieren en alles wat zij met eigen handen opgebouwd hadden In 1962 werd Nieuw Guinea overgedragen aan Indonesië.
 

Schrijver van dit verhaal was bij betrokken met het bouwen van het huis van de Familie Hesselink

Geschreven door Edaven P.

naar vorige pagina