Zaterdag 1 juli 1950 de Genie vertrokken met de KPM schuit naar Sorong om naar huis te gaan

Dinsdag 18 juli 1950. Bereikte ons het bericht dat er een schip onderweg was om ons op te halen en naar Holland terug te brengen, hij kwam op 27 juli om 6,45 op de rede aan.

27 juli 1950. ’s Morgens om 6.45 uur gaat de Waterman voor anker voor Fak-fak tussen het eiland Poeloe-Pandjang, waar verschillende mensen  van boord gaan, die ons komen aflossen, het zijn in hoofdzaak mensen die met de groep Westerling in Bangdoeng actie hebben gevoerd het waren in hoofdzaak Ambonezen, ze waren alle tot 10 maanden gevangenisstraf veroordeeld, waarvan ze een deel al hadden uitgezeten op het eiland Onrust en dit nu op Nieuw-Guinea moeten volbrengen, in de havens moeten ze beneden dek in het ruim doorbrengen en mogen niet van boord, het zijn in hoofdzaak groene en rode baretten, Commandant der legerstrijdkrachten Kolonel Luchsinger kwam met een Catalina vliegtuig ze welkom heten, wij hebben ons intussen ingescheept en afscheid genomen van de bevolking, die ons in groten getale deden uitzwaaien waarna we om 14.53 uur vertrokken naar Sorong 225 zeemijlen verder.    Ik was daar nog ingedeeld bij de scheepspolitie.

De bevolking zwaaide ons uit         Waterman op de rede              we kijken nog eens om

 

Het was het einde van eenzaamheid en ontberingen, van eenzijdig voeding, in dat wilde, wijde tropenland waarin we hebben rondgezwalkt, met moeilijke inspannende opdrachten, op verkenning naar Kaimana- Etna baai-Kokas, plotseling uitrukkingen naar een onbewoond eilandje aan de andere kant van Poelou Pandjang, we hebben verschillende malen in angst gezeten, zijn in zorg geweest, nat moe, chagrijnig, en aangevallen en uitgezogen door bloedzuigers, het was voor ons een vreemd en rustig land, en achteraf terug denkend hebben we het tot onze verbazing het er eigenlijk niet eens zo slecht afgebracht. We hebben het op deze reis en verblijf wel bescheidenheid kameraadschap, en saamhorigheid geleerd, het zal jaren in onze herinneringen blijven voortleven.

28 juli 1950.Om 6.45 komen we op de rede van Sorong aan, waar weer de nodige passagiers van boord gaan ik moet op wacht bij de loopplank, en bij het overnemen wordt er iemand tegen gehouden. die gelijk een klap uitdeelt aan die wacht, ik heb gelijk geweigerd om dat te gaan doen ongewapend. We vertrokken om 20.27 uur weer naar open zee om naar Manokwari te varen 218 mijl verder.100 mijl =180km.

29 juli 1950.We komen om 9.37 uur in Manokwari aan en gaan daar weer voor anker, hier gingen 150 passagiers aan wal, via een kabelpont, vrouwen en kinderen bagage en hun vee, dezelfde avond vertrekken we weer om 19.28 uur richting Biak.309 zeemijl verder

30 juli 1950. We komen om 7.29 uur aan de steiger van Biak aan en dat licht op de Schouten eilanden hebben weer 130 zeemijlen afgelegd, in de oorlog was het een grote vliegbases van de Amerikanen tegen de Japanners, hier gaan 85 passagiers van boord met hun gezinnen.’s avonds vertrekken we weer om 15.16 uur naar onze laatste bestemming Hollandia 309 zeemijlen.

31 juli 1950. Om 10.25 komen we in Hollandia aan de resterende 548 passagiers gaan met hun gezinnen van boord, alsook de 126 gevangenen, ze laten een groot vervuild schip achter, dat eerst schoongemaakt zal moeten worden dat 3 dagen voor nodig is, dit wordt geklaard door de jongens van de staf compagnie en de 2^de compagnie, die hier na inschepen, daarna vertrekken we 3 augustus weer om 14.08 naar Biak 308 zeemijlen

Vertrek uit Hollandia

4 augustus 1950 na aankomst om 6.39 uur in Biak daar nemen  we de 1^ste  compagnie aan boord 130 man en varen, na weer om 16.01 weg om 131 zeemijl te varen naar Manokwari.

Zaterdag. 5 augustus 1950. Liggen we weer om 6.40 op de rede van Manokwari en na enkele uren nemen we de 4^de compagnie aan boord om 14.58 vertrekken we weer, we vieren nog de verjaardag van Prinses Irene, en onze band een concert op het dek, en ’s avonds een extra verzorgd diner, waarna nog enkele films worden vertoond.

Zondag 6 augustus 1950 om 7.24uur liggen we weer op de rede van Sorong, waar we onze 3^de compagnie aan boord nemen en waar we om 11.24 uur weer vertrekken, ’s avonds hebben we nog weer een kerkdienst,

Donderdag 10 augustus 1950 om 7.14uur komen we in de haven van Soerabaja aan na 1236 zeemijlen we zouden  eigenlijk naar Makassar maar daar was het weer knokken geblazen tussen Ambonezen en de TNI en dat het Nederlandse rayon bezet is, en dat de Hr.Ms. Kortenaar uit Soerabaja  daar 2 mijlen voor de kust voor anker is gegaan, we moesten in Makassar eigenlijk nog arrestanten afleveren, ze maakte bekend dat we gaan stil liggen en tot nadere orders, en na een nacht voor anker in volle zee, en na toestemming werd de reis naar Soerabaja ingezet, want in Makassar vertrouwde ze ons niet met een bataljon troepen aan boord, zeker omdat de Kortenaar daar al aanwezig is. In de avond van 9 augustus komen we daar aan en de andere dag mogen we daar pas aan de kade afmeren, daar worden we alle ontscheept en in een havenloods ondergebracht, Soerabaja blijkt vol te zitten met militairen en de stemming is niet goed, daarna zijn we ondergebracht in een ULO school.

Zaterdag 13 augustus 1950, verhuisd van ULO school naar havenloods.

Donderdag 31 augustus 1950. Grote rotsooi in de stad.

Zondag 3 september 1950. Verhuisd van havenloods naar Trètes een vakantiekamp in de bergen.

Uitzicht in ravijn achter het kamp       Zwembad kloofkamp              kloof naast kamp

Donderdag 5 oktober 1950. ’s Morgens het kamp niet uit vanwege legerdag TNI.