|
Vuurvliegjes
Wanneer in de stille tropennacht
het groen verkleurd tot somber grijs,
verrast ons soms een wonderlijke pracht,
schoner nog dan edelweiss.
Een struik, wat dor en stil,
in geen enkele blik gevangen,
wordt ineens als door een gril
met kleine fonkelingen omhangen.
Eerst pril, een enkele twinkeling,
te eenzaam om te boeien.
Maar dan, heel plotseling
begint de dorre struik te bloeien.
De duizenden lichtjes op de twijgen,
gebundeld tot stille pracht,
laten de krekels zwijgen
en houden stil de wacht.
Henk Bartels
|