EEN RONDGANG LANGS ENKELE PTT-INRICHTINGEN IN EN OM HOLLANDIA. 1950-1962.

TRANSPORT VAN ZEEPOST TUSSEN KADE EN HET POSTKANTOOR.
(Hollandia 1957/1958.)

	1. De kade van Hollandia.
2 . Links op de foto: A. Gerrits, in die tijd chef van het kantoor.

LOKAAL POST-VERVOER IN HET HOLLANDIA-COMPLEX.

• De Postweg van Hollandia (Haven) via Hollandia-binnen naar Sentani
• De weg van Hollandia naar Hollandia-binnen.
• Het traject van Hollandia-binnen naar Sentani-vliegveld
• .... en volledigheidshalve: De weg van Sentani naar Depapre

Mucuna bennetti. Leguminosae. "Flame of the forest".
Liaan uit het moerasbos. Veel voorkomend langs de weg tussen Hollandia-binnen - Sentani - Depapre.
Bloeit uitbundig 1 week na een droge periode van 1 tot 4 weken gevolgd door regendagen.

DE "POSTWEG" VAN HOLLANDIA (HAVEN) VIA HOLLANDIA-BINNEN NAAR SENTANI
(en eventueel _verder.)_

Deze weg, waarlangs in de NNG-tijd het "locale" postvervoer plaats vond, bestond al voor de oorlog als paardepad, niet geschikt voor gemotoriseerd verkeer.

Het Amerikaanse Leger heeft de weg van de kust via de door hen verbeterde, door de Japanners aangelegde, vliegvelden te Sentani naar de olie-opslagplaats te Depapre (=Tanah-Merah) geschikt gemaakt voor zwaar transport.

De Amerikaanse militairen noemden de weg "The Queens High Road" of de "Polimac-road". De benaming "Polimac-road" is v.w.b. het eerste gedeelte in NNG-tijd blijven voortbestaan.

Deze - militaire - weg is min of meer in verval geraakt. Door het Nederlandse Bestuur is het traject tot het vliegveld Sentani enigszins onderhouden.  In het begin van de NNG-periode was tot 1953 het traject niet verhard. De Amerikaanse verharding was langzamerhand door zware regenval weggespoeld.

Bruggen ontbraken meestal en aangelegde noodbruggen - Bailey bruggen - sloegen na hoge rivier- standen vaak weg. Een rit was een spannende, avontuurlijke, geschiedenis. Vaak alleen mogelijk met een jeep/landrover. De schitterende uitzichten en de fraaie landschappen maakten wel veel goed.

En toch moest haast dagelijks post gehaald en gebracht worden van en naar Hollandia-basis, Hollandia-stad en Sentani-vliegveld . In 1953 is het NNG-Gouvernement begonnen met het asfalteren van het 40 km lange gedeelte tot het vliegveld Sentani . Het Amerikaanse Leger was zo vriendelijk geweest een grote asfalt-dump achter te laten. Ook de vele bruggen werden belangrijk verbeterd.

Na 1954 was de weg - totaal 40 km -  in het algemeen goed berijdbaar. Het traject Sentani - Depapre, waar verscheidene kolonisten woonden, die toch ook hun post moesten hebben, bleef soms wel en soms helemaal niet berijdbaar. Daar werd soms wel en meestal niets aan gedaan. Gebrek aan fondsen !

Reacties op dit artikel via het forum