Onze reis naar Jayapura 2018 en 2024

Na zo vaak de verhalen gehoord te hebben over mijn jongensjaren in het voormalig Ned.Nieuw Guinea vond mijn vrouw Arina dat het tijd was een keer met mij mee te gaan om te ervaren hoe warm het daar kan zijn , hoe mooi de natuur kan zijn , hoe vriendelijk het Papua volk is , hoe makkelijk men daar door het verkeer raast , hoe lekker het eten smaakt , kortom zij wilde samen met mij in augustus 2018 een reis naar Papua ondernemen. Ze had wel ervaren hoe het leven in Indonesië is want eerder was ze er met mij geweest maar de Papua bevolking kende ze niet , daar was ze dus benieuwd naar.
Zo gezegd zo gedaan en in de maand augustus 2018 , voor het onafhankelijkheid feest van Indonesië zijn we gegaan... ze heeft genoten!
Echter, die lange reis naar vliegveld Sentani was voor haar te veel van het goede maar kon toch beamen dat West-Papua een mooi land is waar lieve mensen leven. Ze heeft het in ieder geval meegemaakt.
Ik had mij erin berust dat deze reis ook mijn laatste reis zou zijn ……

Toch , in het jaar 2023, tijdens een etentje met mijn dochters begon mijn jongste dochter met "Paatje wat vind je ervan als wij met jou naar Jayapura gaan het volgend jaar?" "Het kan nu nog en wij willen dat land ook zien". Na enkele slapeloze nachten gaf mijn vrouw aan dat ik het zeker moest doen terwijl zij thuis blijft om op de kleinkinderen te letten.
Omdat mijn dochters werkzaam zijn konden wij maar voor 2 weken naar Abepura-Jayapura gaan.

Na verloop van jaren beseffen wij allemaal dat je niet meer kan verwachten dat het vroegere leven nog terug te halen is. Ik heb vaak met veel plezier aan "vroeger" gedacht maar weet dat veranderingen gewoon doorzetten of je het goed vind of niet...
Al in 1990 toen ik voor het eerst terug ging naar West Papua , had ik al de berusting dat alles van onze periode daar zal verdwijnen en iedere keer zag ik het met de jaren dat veel plekken niet herkenbaar zijn , daar heb ik dus geen moeite mee. Het gaat mij om de kennissen en vrienden die ik daar nog heb , daar doe ik het dus voor. Het geeft mij een fijn gevoel hun weer te ontmoeten en met hun gingen we samen naar de mooie plekken die ik (niet) ken.

Mijn dochters en ik zijn in april dit jaar naar de plekken gegaan waar ik ooit als jongeling heb gelopen, gespeeld, op school heb gezeten of het water in dook. Daarvan hebben wij zo goed als het kon foto's en filmpjes van genomen en willen jullie ook laten meegenieten (of niet...) Ik heb dus geen reisverhaal geschreven want vind dat de beelden voor zich spreken.
De vraag of ik nog eens terug ga naar Papua blijft onbeantwoord... :-)

Als laatste , ik ben 4 ? 5 x terug geweest naar Papua om de vriendelijke mensen weer te ontmoeten , de natuur dat ik dagelijks moet missen , de warme zon , het heerlijk gevoel van "hè ik ben weer even terug". Maar niet om mij te storen aan hoe er nu geleefd wordt door de migranten uit de andere delen van Indonesië die veel invloed hebben op het leven van de Papua. En tijdens de laatste reis ( een idee voor anderen..) heb ik mijn gebruikte Smartphone en digitaal horloge (niet duur hoor) en wat souvenirtjes meegenomen om het daar weg te geven , dat wordt in dank ontvangen. Mijn dochters hadden veel(sport-shirtjes) kleding en ! rode lippenstift voor de vrouwen meegenomen. De ontvanger blij , wij blij. Het zijn kleinigheden die makkelijk in de koffer kunnen ( Garuda 30 KL bagage )

Beste Nieuw- Guinea gangers... probeer jezelf of familie , neven, nichten ,kinderen, kleinkinderen ervan te overtuigen dat een reisje naar Papua de moeite waard is! Want dat is het zeker. Sla evt. een reisje naar Spanje of elders over...

Veel kijkplezier,

Hartelijke groet, Hans Pieroelie

Hans Pieroelie en zijn dochters op 2024-09-08 om 23.43.51

Hans en zijn dochters hebben ook 33 filmpjes gemaakt. Die vind je op de volgende pagina's:

serie 1: 1 t/m 6a

serie 2: 7 t/m 14

serie 3: 14 t/m 25